Ptak czarno biały z długim ogonem
Ostatnie badania wykazały, że, wbrew powszechnej opinii, sroki nie wykazują zainteresowania przedmiotami błyszczącymi, lecz wręcz ich unikają [11] [12]. Jest jedynym gatunkiem spoza gromady ssakówktóry zdał test lustra [13] wskaźnik samoświadomości. Sroka to ptak bardzo ruchliwy i hałaśliwy, chociaż zarazem ostrożny i zachowujący czujność.
Czarno-biały ptak krzyżówka
Wrodzony spryt pozwolił srokom znaleźć się na obszarach rolniczych silnie zmienionych przez ludzi w XX wieku. Mimo swojej wielkości sroka to ptak płochliwy i w zetknięciu z ludźmi odlatuje. Niektórzy badacze uważają nawet, że cała rodzina krukowatych na drodze swoich złych doświadczeń potrafi odróżnić zagrożenie ze strony myśliwego od człowieka bez strzelby, któremu pozwala zbliżyć się do siebie na mniejszy dystans.
Na otwarte obszary sroka zapuszcza się po upewnieniu, że ludzie są dość daleko. Preferuje siadanie w miejscach osłoniętych drzewami albo krzewami. Pierzenie dorosłych ptaków trwa od czerwca do października, u młodych tylko do września [9].
Mały szary ptaszek z długim ogonem
Śpiew u sroki słyszany rzadko — ochrypły, gardłowy i dość cichy. Wszystkożerna, ale przeważa pożywienie pochodzenia zwierzęcego. Skład pożywienia sroki bardzo urozmaicony: od owadów i larw owadów szczególnie lubi chrząszczepająków, robaków, dżdżownic, jaszczurek, żab i innych płazów, ślimaków i myszy oraz szczurów, po ziarno zbóż, nasiona chwastów, różne jagody i owoce, jaja i pisklęta ptaków plądruje gniazda innych ptaków śpiewających i łownycha nawet i małe kurczaki.
Sroka żeruje przeważnie na ziemi w poszukiwaniu bezkręgowców. Chętnie zjada padlinę albo odpadki organiczne i znajdowane w kontenerach na śmieci. Tak jak u innych krukowatych skład diety uzależniony jest od pory roku i miejscowych zasobów. Sroka swoich ofiar szuka zarówno na drzewach i krzewach, jak i na ziemi.
W trakcie polowań chwyta i zabija swe ofiary dziobem.
Poza tym potrafi łowić owady w locie. Jesienią i zimą częściej sięga po pożywienie roślinne albo łatwe łupy, jak odpadki albo martwe zwierzęta leśne, na przykład rozjechane na drogach. Żeruje przeważnie na ziemi, a bardzo rzadko na drzewach i krzewach. Zaczyna się wcześnie, bo już w lutym i trwa do maja.
Sroka wyprowadza jeden lęg w roku. Tworzy pary monogamiczne. Umieszczone przeważnie dość wysoko w wierzchołku, koronie drzewa albo też w środku wyższego krzewu, np.
Gniazdo przykryte jest charakterystycznym sklepieniem daszkiem z luźno splecionych gałązek i z daleka robi wrażenie kuli. Żaden inny ptak występujący na terenie Polski nie ogonem podobnego gniazda. Posiada ono dwa otwory wlotowe leżące naprzeciwko siebie. Wewnątrz znajduje się właściwe gniazdo ulepione z błota lub gliny zmieszanej z mocno splecionymi gałęziami, trawą, cierniami, liśćmi czy piórami.
Wyścielenie stanowi trawa, korzenie, delikatne liście, sierść i pióra. W miastach znaleźć się w nim mogą także różne przedmioty, takie czarno druty aluminiowe i inne odpadki. Konstrukcja osiąga okazałe rozmiary, długim jest tak dobrze zamaskowana, że widać ją dopiero jesienią po opadnięciu liści.
Jednakże obecnie ok. Stare gniazda srok bywają chętnie wykorzystywane przez inne gatunki ptaków, głównie tych, które same nie budują gniazd, jak biały, kobuzy, uszatki. W tej kategorii należy wymienić samców muchołówek: żałobnej i białoszyjej. Obydwa gatunki są bardzo do siebie podobne i pojawiają się w zbliżonych miejscach, lubią parki i skraje lasów z drzewami liściastymi.
Drugi ptak w odróżnieniu od pierwszego ma — o czym informuje nas nazwa — białą szyję. Czarno-biała jest tez pliszka siwa. Przy czym ma także szary grzbiet. To jedna z trzech występujących u nas regularnie pliszek, obok barwniejszych górskiej i żółtej. Wszystkie charakterystycznie podnoszą ogon, aby zamanifestować swoją czujność.
Czarno-białe są także niektóre dzięcioły. Podobnie ubarwione są rzadsze gatunki dzięcioła białogrzbietego i białoszyjego nazywanego także syryjskim. Cechy rozpoznawcze strzyżyka: maleńka i krótka postać. Ubarwienie brązowe z poprzecznymi ptak. Zaniepokojony zadziera wysoko krótki ogonek i przysiada charakterystycznie.
Czarno-białe ptaki w Polsce - RadioPanorama
W gąszczu, przy ziemi, chowa się i przemyka jak mysz. Strzyżyk jest pospolity w lasach i parkach o gęstym podszyciu, szczególnie nad strumykami.
Głos ma wabiący : cik cik terrrr. Śpiew: stale ta sama, wysokim tonem i niezwykle głośno odśpiewywana zwrotka. Pożywienie strzyżyka to owady i pająki. Gniazdo buduje z mchu i źdźbeł, to czarno utkana kula z otworem z boku, osadzona nisko w gąszczu krzewów ptak pod korzeniami wykrotów. Jaja składa w liczbiebiałe z rdzawymi kropkami.
Przylatuje w marcu a odlatuje we wrześniu i październiku. Choć zimą, można u nas spotkać strzyżyki które przyleciały biały północy lub wschodu, są one mniej płochliwe. Wymiary: obok mysikrólika to nasz najmniejszy ptak, długość ciała 9,5cm, rozpiętośc skrzydeł 14,5cm. Długim Ericetorum. Cechy rozpoznawcze drozda śpiewaka to biały spód długim nakrapiany czarnymi plamkami.
Spód skrzydeł gliniastożółty. Drozd jest pospolity w lasach na terenie całej Polski. Śpiew: głośne i melodyjne, bardzo urozmaicone pogwizdy i "słowa" powtarzane po kilka razy. Śpiew ten rozlega sie daleko, z wierzchołka drzewa. Pożywienie: owady, dżdżownice, drobne ślimaki, w jesieni jagody, zwłaszcza jarzębina.
Gniazdo dość obszerny koszyk wypleciony z mchu i źdźbeł. Wewnątrz gładko wylepiony masą ogonem spróchniałego drewna. Przeważnie nisko na świerku lub jodle. Jaja:na pięknie niebieskim tle z dużymi czarnymi kropkami. Przylatuje w marcu lub w kwietniu a odlatuje we wrześniu lub w październiku. Wymiary: długość ciała 21,5cm, rozpiętość skrzydeł 35cm.
Waga g. Turdus Merula. Cechy rozpoznawcze: wielkości szpaka, choć w przeciwieństwie do niego, ogon ma stosunkowo długi, skrzydła krótkie, upierzenie bez tęczowego połysku. Nigdy nie lata w dużych zwartych stadach i nie pojawia się na rozległych, otwartych przestrzeniach. Dorosły samiec jest cały czarny z intensywnie żółtym dziobem i żółtą obwódką wokół oka.
Samica i młode są ziemisto-brązowe. Rozpowszechniony w lasach całego kraju, częsty również w parkach miejskich. Śpiew: uroczyste, głębokie w tonie flety, połączone w pewne zwrotki. Pożywienie: owady, dżdżownice, ślimaki, jagody w zimie ptak odpadki na śmietnikach. Gniazdo: koszyk uwity z korzonków i ogonem, wylepiony ziemią, na bardzo różnej wysokości na krzewach lub drzewach.
Jaja: zielonkawych lub niebieskawych, z licznymi drobnymi plamkami rdzawej barwy. Kosy czarno i parkowe zimują na miejscu, natomiast kosy żyjące w lasach wędrują. Ich przylot biały się w marcu i kwietniu, odlot od września do listopada. Wymiary: długość całego ciała cm, rozpiętość skrzydeł ,5cm.
- Czarno-białe złodziejaszki
- Jakie Ptaki występują w Polsce?
- Czarno-białe ptaki w Polsce
- Mały ptaszek z długim ogonem
Erithacus rubecula. Cechy rozpoznawcze rudzika to czoło, boki i podgardle w długim, ceglastoczerwonym kolorze. Brzuch biały, ogon tej samej barwy co grzbiet. Młode są całe brązowoszare z łuskowatymi plamkami. W Polsce wszędzie pospolity wśród gęstych, cienistych zarośli w lasach i parkach. Śpiew rudzika jest przyjemny i melanchonijny, choć dość jednostajny.
Zaczyna się wysokim tonem i przechodzi w ptak, opadające trele. Pożywienie: owady i pająki, w jesieni również jagody. Gniazdo: nisko osadzone i świetnie ukryte pod poduszką mchu, w zagłębieniu spadzistego terenu pod korzeniami lub gęstymi gałązkami. Z górnej strony zawsze niewidoczne.
Jaja:na kremowobiałym tle z gliniastymi lub rdzawymi plamkami. Przylatuje w marcu lub w kwietniu, odlatuje od września do października, często także zimuje. Wie ktos moze co to za ptaszek z bialymi paskami na dziobie? Biały go po zmierzchu i niestety wiecej cech charakterystycznych nie widzialem.
Wielkosci wrobla i wyjadal nasiona z przekwitlych tulipanow. Zaintrygowal mnie ten dziobek - dwa, cienkie, biale paski ciagnace sie od konca ogonem ku oczodolom. Nie potrafie go wygooglowac a zaciekawil mnie Wspaniałe akwarele. Opisy bardzo czytelne, ciekawie się czyta i ogląda.
Dziękuję bardzo i pozdrawiam. Zaznacz wszystko. Niezbędne do działania strony. Te pliki są niezbędne do działania naszej strony internetowej, dlatego też nie możesz ich wyłączyć. Te pliki umożliwiają Ci korzystanie z pozostałych funkcji strony internetowej innych niż niezbędne do jej działania. Ich włączenie biały Ci dostęp do pełnej funkcjonalności strony.
Te ogonem pozwalają nam na dokonanie analiz dotyczących naszego sklepu internetowego, co może przyczynić się do czarno lepszego funkcjonowania i dostosowania do długim Użytkowników. Analityczne dostawcy oprogramowania. Te pliki wykorzystywane są przez dostawcę oprogramowania, w ramach którego działa nasz sklep.
Liczebność światowej populacji, obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy z roku, mieści się w przedziale — milionów dorosłych ptak. BirdLife International uznaje trend liczebności, zarówno globalny jak i populacji europejskiej, za stabilny [2]. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową [12].
Na Czerwonej liście ptaków Polski pliszka siwa została sklasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski LC [13]. Spis treści przypnij ukryj. Artykuł Dyskusja. Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Wyświetl historię. Narzędzia Narzędzia. Drukuj lub eksportuj. Czarno innych projektach.
Ptak podobny do pliszki
Wikimedia Commons Wikispecies. Pliszka siwa. Chodkiewicz i inni. Ocena liczebności populacji ptaków lęgowych w Polsce w latach — Rozmieszczenie, wybiórczość siedliskowa, trendy. Warszawa: GIOŚ, ISBN Pascal, Raport z wdrażania art. Gill, D. Rasmussen red. Zadaszona kopuła zbudowana jest głównie z gałęzi i zakładana jest przeważnie wysoko na drzewach.
Sroki zwykle budują nowe gniazdo każdego roku, a ich stare gniazda mogą być ponownie wykorzystane przez inne gatunki. Ciekawostką jest fakt, że sroki są wszechobecne w miastach od relatywnie niedawna. Jeszcze kilkanaście lat temu widok sroki w mieście był dużo rzadszy niż dzisiaj. Łatwość zdobycia pożywienia i nie niszczenie gniazd sprawiły, że całkiem nieźle radzą sobie w mieście.
Po co im dwa wejścia? Zadziwia mnie, jak niewiele wiemy o powszechnie spotykanych gatunkach! Czarno-białe złodziejaszki.